Бұл мақала студенттердің әлеуметтік және психологиялық әл-ауқат теорияларының тұжырымдамалық талдауына арналған, олардың білім беру ортасына бейімделуіне және әл-ауқатты нығайтудағы волонтерлік қызметтің рөліне ерекше назар аударылады. Негізгі тәсілдер ретінде Маслоудың гуманистік теориясы, Селигманның PERMA моделі және Бронфенбреннердің экологиялық моделі қарастырылады, олар студенттердің эмоционалдық тұрақтылығына, әлеуметтік қосылуына және өзін-өзі бағалауына әсер ететін факторларды зерттеуге теориялық негіз береді. Зерттеуде психологиялық тұрақтылықты, мотивацияны және тұлғааралық дағдыларды дамытуға ықпал ететін факторлардың жүйелі салыстыруы жүргізілді. Талдау нәтижелері студенттердің әл-ауқатын қолдауда волонтерлік бастамаларды ұйымдастыруды, эмоционалдық реттеу дағдыларын дамытуды және тұлғааралық коммуникация бағдарламаларын енгізуді қамтитын кешенді тәсілдің маңыздылығын атап көрсетеді. Зерттеу қорытындылары білім беру ортасының сапасын арттыруға және студенттік жастардың әлеуметтік және психологиялық әл-ауқатын нығайтуға бағытталған волонтерлік қызметті білім беру процесіне интеграциялау бойынша практикалық ұсыныстарды әзірлеуге негіз болады.